Ömrünü mesleğine adayan “biblo mizan” ustası İdris Tanrıverdi, mesleğinin yok olmaması amacıyla çalışmayı sürdürüyor.
İdris Tanrıverdi, 1935 yılında Elazığ’bile dünyaya geldi. 1 yaşındayken ailesiyle İstanbul’a göç fail Tanrıverdi, 1949 yılında Anadolu benzeri ailenin yanı sıra kefeli sağlama mesleğiyle tanıştı. Dönemin anılmış kefeli sağlama üreten firmasında 31 sene etkin Tanrıverdi, Türkiye’nin en ongun “alıngan mizan ayarlayan” ustalarından biri olmayı başardı.
Rumların İstanbul’dan ayrılmasının peşi sıra öz firmasını açarak mizan üretmeye bitmeme fail Tanrıverdi, ürettiği terazileri hem Anadolu’ya hem üstelik dar dışına gönderdi. Elektronik ve bilgisayarlı terazilerin çıkmasıyla İdris Tanrıverdi’nin mesleği üstelik yok olma tehlikesiyle yüz yüze kaldı.
Mesleğini yaşatmanın yollarını arayan Tanrıverdi, yıllarını verdiği terazilerin biblolarını üretmeye başladı.
Şu anda sunma küçüğü 5,5 santimetreye 11,5 santimetre olan 7 boyutta mizan yapan İdris Maharetli, yaşına karşın Eyüpsultan’birlikte fakat 2 kişinin sığabildiği atölyesinde çalışmaya devam ediyor.
İlk terazisini Fenerbahçeli söylence topçu Lefter amacıyla yaptı
Mesleğinin inceliklerini ve hayatını AA muhabiriyle paylaşan Tanrıverdi, ustalarını izleyerek ölçü yapımını öğrendiğini söyledi.
Mesleği öğrendikten sonraları fena hâlde işlemler çıkarmaya başladığından bahseden Tanrıverdi, “Pir ve ayarlı yapacağıma inandığı amacıyla patronumun akrabası olan Lefter Küçükandonyadis’e sağlama yapmamı istedi. Benzeri kilogram çeken geçmiş terazimi ona yaptım. Bizim meslek elektroniğe yenildikten sonradan kıtipiyoz mizan yapmaya başladım. Sunu ufağı ve yeryüzü büyüğü etme hırsı doğdu bende. Baharatçı terazisi üreterek başladım. Başkaca umreye gidenler, benim terazileri görmüş. İsmini görenler çok çekicilik duymuşlar. Suudi Arabistan’a giden teraziler kontrol edilir, beğenilmezse atılıyordu. Suudi Arabistan’dahi dönemin yetkililerinden bana teşekkürname mektubu geldi.” diyerek konuştu.
İşini istekle yaptığını dile getiren Tanrıverdi, “Sevdiğim ve sempatimin olduğu hisse senedi. Ayaklarım ellerim tuttuğu müddetçe bu işe devam edeceğim. Daim Olmak üzere, teferruatlı daim olmak üzere yapıyorum bu işi.” dedi.
“Türkiye’da aynı bir tane ben yapıyorum”
Tanrıverdi, biblo mizan yapmanın ağırlık ve tekaüt aynı iş olduğunu belirterek, şöyle bitmeme etti:
“1,5 ayda 17-18 kıta yapıyorum. Büyüklerinden günde 1 pare bitiriyorum materyal hazır olursa. Küçükleri, genişlik ufaklarını ancak haftada benzeri, üste 10 günde biricik yapıyorum. Hepsini elle yapıyorum. Makineyle, robotla yapmıyorum. Çokça pres oluyor. Ufaklarda genişlik ufak yazık acilen kendini gösteriyor. Türkiye’üstelik ayrımsız biricik ego yapıyorum. Takkadak Türkiye’da değil dünyada ayrımsız bir tane ben yapıyorum. 7 kamet terazi yapıyorum. 3 boy da türe tipi mizan yapıyorum. Askılı, zincirleri var. Malzemeleri nereden uygun bulursam oradan alıyorum. İşlenmesinden periferi hafif materyal alıyorum.”
Şakirt bulamamaktan yakınan Tanrıverdi, balaban teraziler amacıyla 200’ün üstünde kişiyi yetiştirdiğini, ancak biblo sağlama amacıyla şakirt bulamadığını anlattı.
Günlük yaşamından birlikte bahseden Tanrıverdi. “Evim Beylikdüzü’nde. Metrobüsle gidip geliyorum. Sabahleyin kalkarım, namazımı kılarım. Kahvaltıdan sonraları koruya giderim. 2-3 dolaşma atarım. Sonra metrobüse yürürüm. Saat 08.30’bile açıyorum dükkanımı. Akşam Ezanı 18.30’dahi paydos ediyorum. 20.00’ye yakın evdeyim. Eve gitmeden evvel koruda yürüyüş yaparım.” diye konuştu
