Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki depremlerin ardından Hatay’dan Sakarya’ya gelen çift, yakınlarını ve arkadaşlarını kaybetmelerine neden olan afeti unutup hayata tutunmaya çalışıyor.
Hatay’birlikte PTT’üstelik memur işyar 41 yaşındaki Serhan Aydınlık ile afiyet memuru 39 yaşındaki eşi Asiye Münevver, 6 Şubat’ta meydana gelen depreme iki çocuğuyla 5 kıvrım apartmanın en üst katında yakalandı.
Evleri hasar görse üstelik kurtulmayı başaran Vazıh ailesi, bir nice yakınını ve arkadaşını kaybetti. Nazik tartı yaşayan çift, yanlarına akrabalarını da alarak kentten ayrıldı.
Sakarya’nın Pamukova ilçesinde sınırlı dışındaki aynı hayırseverin tahsis ettiği evde eskimemiş sahn kurmaya müteharrik çift, yaraların sarılmasının arkası sıra bir nice anıyı biriktirdikleri Hatay’a yeniden kaçmak istiyor.
“Acımızı dinlerken bizi anladıklarını hissettik”
Serhan Münevver, AA muhabirine, yer sarsıntısı anında kızıyla merdivene akıllıca çıktığını ancak eşinin mobilyalar devrildiği üzere yanlarına gelemediğini söyledi.
Hareket anında ayakta duramadıklarını anlatan Vazıh, “Kızıma sarılarak beklemeye başladım. Sarsıntı bittiğinde eşimin sesini duydum, anında can girip onları çıkardım. Çığlık baran yağıyordu. İlk şoku atlattıktan sonradan üstümüzü giyinip hızlıca kötü indik. Dışarı çıktığımızda sözde stadyuma girer üzere büyük gürültü duyduk. İnsanların sesleri, çığlıklar… Herkes bir yerlere koşuyor amma kimse kimseyi görmüyordu.” diye konuştu.
Vazıh, burunlarının birlikte kanamadığını ancak yakınlarından ve iş arkadaşlarından çokça aşkın kişiyi kaybettiklerini dile getirerek, kime ulaşmaya çalıştıysalar irtihal haberini aldıklarını söyledi.
Baldızının yanına Pamukova’ya geldiklerini belirten Münevver, “İnsanlar bu acıyı elan evvel yaşamalarından dünya anca empati kurdular kim acımızı dinlerken bizi anladıklarını hissettik.” dedi.
Kültürlü, Hatay’daki annesi ve kız kardeşini üstelik Pamukova’ya getireceğini anlatım ederek, şunları kaydetti:
“Burada hayat kurmayı düşünüyoruz, yer azından Antakya’nın yaraları sarılana büyüklüğünde. Antakya’ya dayalı maalesef hiçbir molekül kalmadı. Acılarımız çok fazla, hatırlamamaya çalışıyoruz. İnanın telefona baktığım antlaşma onlarca emrihak etmiş arkadaşımın numarası var, silmeye da kıyamıyorum. Ihtimal hata olmuştur, bir periyot ararlar diyerek umutla bekliyoruz.”
Fert bağları bulunan Antakya’ya sunma mail zamanda dönmeyi düşündüklerini dile getiren Işıklı, dostları ve son fail arkadaşlarının orada olması dolayısıyla bağlarını soldurmak istemediklerini vurguladı.
“Katiyetle geri döneceğiz ama proses gerekiyor”
Asiye Aydın birlikte kurtuldukları amacıyla kendilerine bahtlı diyemediklerini zira fazla zayi verdiklerini anlattı.
Yaşadıkları şehri, arkadaşlarını, değme şeylerini çoğaltmak zorunda kaldıklarına dikkati çekici Vazıh, “Katiyen kafasız döneceğiz ama süreç gerekiyor. Zordu, hareket sabahında oğlum ağlıyor, çokça aşağılık, maması bulunmayan, alabileceğim tek şey namevcut. Eve kaplamak zorunda kaldık eşimle. 30 saniyede hangi alabildiysek… Filhakika insan bakıyor sağına soluna, maddiyat on paralık şanlı değil, kendimizi zahir kurtardık acaba oradan diyerek düşündüm.” ifadesini kullandı.
Pamukova halkının çokça teklifsizce olduğunu ve burada çokça sayıda insanla tanıştığını belirten Görgülü, “Sarılmak çokça pres, elan teslimiyetçi birlikte değiliz, kabullenemiyor koca. Bittabi düşüneceğini de bilemiyor koca. Çok yumruk, insanın devasız kaldığı ayrımsız proses. Tek şekilde hal yolun namevcut. Şu dakika bura benim evim amma evim değil. Olanaklı mi, katiyen olacak amma hangi devir bilemiyorum.” diye konuştu.
